W punkcie informacyjnym wypytali?my, gdzie najlepiej w górach rozbi? namioty i jak tam doj??. Tomek kupi? map? Durmitoru 1:50000 (8 DM), niestety nie by?a ona zbyt dok?adna, a szczerze mówi?c, by?a marna, ale by?a to jedyna mapa, jak? mo?na by?o tu dosta?. Poza tym sprzedawano tam równie? przepi?kne kartki pocztowe z widokami tutejszych gór. Dowiedzieli?my si?, cho? jest to teren parku narodowego, mo?na tu rozbi? namiot, a najlepszym miejscem na to jest dolina Lokvice. Znajduj? si? tam zagrody pasterskie, drewniany domek dla turystów, miejsce na namioty i co najwa?niejsze - woda pitna wyp?ywaj?ca spod ska?y. Wymarzone miejsce dla nas!

Oko?o drugiej po po?udniu pojawi?y si? ceny w sklepach, tzn. panie ekspedientki chodzi?y od sklepu do sklepu z kartk?, na której by?a aktualna cena niektórych produktów (np. s?oiczka eurocremu - co? w stylu Nutelli), dzi?ki czemu mogli?my co? kupi?. Trzy godziny pó?niej "rzucili" chleb. Kupili?my dziewi?? bochenków i ruszyli?my w góry.

Szlak by? oznakowany takim samym symbolem jak w Alpach - bia?e kó?ko z czerwon? obwódk?. Po dwóch godzinach dotarli?my do Lokvic, gdzie zastali?my par? namiotów. Zostali?my tam bardzo mile przyj?ci przez grono sympatyków Durmitoru. Po rozbiciu namiotów i kolacji siedzieli?my z nimi do pó?nego wieczora przy ognisku. Poznali?my dwóch Serbów z Mitrovicy Kossowskiej - Nebojs? i Ljubomira, którzy od dwunastu lat wakacje sp?dzaj? w tych górach. Dowiedzieli?my si?, ?e jeszcze osiem lat temu miejsce to by?o licznie odwiedzane przez turystów z ca?ego ?wiata, ale od kiedy rozpocz??a si? wojna, ma?o kto tu przyje?d?a. W tym roku byli?my jedynymi obcokrajowcami, których oni tu spotkali.

W nocy by?o bardzo zimno, twardo i ma?o wygodnie, ale na szcz??cie min??a ona szybko. Obudzili?my si? bladym ?witem, lecz jak zwykle na szlak wyszli?my pó?no - dopiero o wpó? do dwunastej. Pierwszym celem tego dnia by? Meded (2287 m n.p.m.). Szlak bieg? trawersem, wznosz?c si? delikatnie pod gór? a? do prze??czy Velika previja (2145 m n.p.m.). St?d zacz?li?my podchodzi? ostrzej pod gór?, a? na sam szczyt, a w?a?ciwie szczyty, poniewa? Meded to pasmo kilku gór o zbli?onej wysoko?ci.

Durmitor jest zdecydowanie inny ni? Alpy Julijskie. Powsta? w orogenezie alpejskiej. Zosta? uformowany przez lodowce oraz rzeki powierzchniowe i podziemne. Pomimo ?e sk?ada? si? równie? w g?ównej mierze z wapieni, zjawiska krasowe wyst?powa?y tu znacznie intensywniej. Trzeba by?o uwa?a? czego cz?owiek si? ?apie i po czym st?pa, aby przypadkiem nie okaza?o si?, ?e po chwili oderwie si? z kawa?kiem ska?y.

Po powrocie w naszym "obozie" spotkali?my dwóch ch?opaków z klubu górskiego z Podgoricy. Porozmawiali?my z nimi o tym, co warto zobaczy? i gdzie i??. Zapisali?my sobie adres strony internetowej ich klubu: www.komovi.cg.yu, a w prezencie dostali?my map? tych gór, znacznie lepsz? od tej, któr? mieli?my, 1:25000 z opisem i klasyfikacj? szczytów wed?ug wysoko?ci. Okaza?o si?, ?e dzisiaj zdobyli?my dziewi?tnasty szczyt w klasyfikacji tutejszych dwutysi?czników.

Map? przeanalizowali?my dok?adnie, a klasyfikacja wp?yn??a na nas bardzo mobilizuj?co, gdy? postanowili?my wej?? na szczyt numer jeden, czyli Bobotov Kuk (2523 m n.p.m.), który jest zarazem najwy?sz? gór? w pasmie Gór Dynarskich. Wyruszyli?my rankiem do Ledenej Peciny, czyli Jaskini Lodowej, której na naszej mapie nie by?o, a któr? polecali nam tu wszyscy. I faktycznie, by?o warto tu przyj??, chocia?by dlatego, ?eby mie? troch? zimy w ?rodku lata. Na zewn?trz by?o +40 st. C, a w ?rodku jaskini panowa?a temperatura poni?ej zera. Zej?cie by?o o?nie?one, a dno pokrywa? lód, naoko?o znajdowa?y si? lodowe stalaktyty i stalagmity. Mo?na si? by?o troszk? po?lizga? i porzuca? ?niegiem albo ulepi? ba?wana, jednak ograniczyli?my si? do zrobienia kilku zdj??. Gdy zacz??o nam si? robi? zimno, wyszli?my z powrotem na zewn?trz, zabieraj?c ze sob? troch? lodu, który wrzucili?my do naszych butelek z wod?. Dodaj?c do tego jeszcze tabletki "Pluszsza", otrzymali?my wy?mienity napój ch?odz?cy.