Pierwsz? spraw?, któr? nale?y za?atwi? po przybyciu na nowe miejsce jest, oczywi?cie, znalezienie noclegu. Zwlekanie z tym do wieczora wydaje si? by? pozbawione sensu, chocia?by dlatego, ?e cena za pokój mo?e gwa?townie wzrosn??. Bynajmniej nie dlatego, ?e w ci?gu dnia zainstalowano w pokoju klimatyzacj? i telewizj? satelitarn?, ale dlatego, ?e w?a?ciciel wie, ?e noc si? zbli?a, a ty nie masz gdzie spa?.

Po przybyciu do odrestaurowanego centrum historycznego Antalyi, którego nazwa po polsku brzmia?aby "W twierdzy", znalezienie noclegu nie stanowi wi?kszego problemu. Problemem jest natomiast cena noclegów w tej okolicy. Po do?? zaci?tych poszukiwaniach znale?li?my pokój za 10 USD nad ruchliw? restauracj?. Miejsce pozostawia?o wiele do ?yczenia, bior?c pod uwag? cen?. Jedynym plusem by? fakt, ?e nocowali?my w prawdziwym, starym, osma?skim domu. Sufit zdobi?y jakie? dziwaczne, drewniane kasetony. Trzeba tutaj jednak doda?, ?e za podobn? cen? - jak dowiedzieli?my si? od napotkanych rodaków - mo?na by?o znale?? nocleg w o wiele lepszych warunkach.

Zabytki Antalyi skupiaj? si? wokó? wybudowanego jeszcze przez Rzymian portu. Do najciekawszych budowli nale??, oprócz wspomnianego portu, seld?ucki ??obiony Minaret oraz budowla, która - o ile dobrze pami?tam - nazywa si? Uci?ty Minaret i tak te? wygl?da. Jedna rada: je?eli jeste? dziewczyn?, a jaki? umorusany ch?opiec wr?cza ci wymi?tolony kwiatek, który trzy sekundy wcze?niej zerwa? z krzaka, pod ?adnym pozorem nie przyjmuj go. Kilkakrotnie by?em ?wiadkiem takiego manewru i nie chodzi tu bynajmniej o okazanie uczucia, a o wy?udzenie pieni?dzy. Zaraz po wr?czeniu kwiatka ch?opiec zaczyna intonowa?: "Money! Money!" i trzeba wtedy du?o cierpliwo?ci, ?eby zby? natr?ta, nie p?ac?c wcze?niej bakszyszu.

Zachód s?o?ca koniecznie trzeba sp?dzi? spaceruj?c po nadmorskim, wysadzanym palmami parku. Po drugiej stronie zatoki majacz? powoli ton?ce w mroku wysokie góry. Przez chwil? mo?na si? poczu? jak w luksusowym kurorcie na tropikalnych wyspach. Po zmierzchu centrum historyczne, w którego w?skich i wij?cych si? uliczkach mo?na si? ?atwo zgubi?, nabiera bajkowego blasku. Do pó?nych godzin otwarte s? liczne sklepy z wyrobami z porcelany, bi?uteri? i dywanami, restauracje i herbaciarnie, a ulice wprost t?tni? ?yciem. Siedz?c na portowym falochronie i popijaj?c piwo, oczywi?cie z puszki, obserwowa?em odbijaj?cy si? w morzu ksi??yc w pe?ni. Je?eli wpatrywa? si? intensywnie w faluj?c? tafl? wody, po pewnym czasie ma si? z?udzenie, ?e rozlewaj?ce si? na wodzie p?ynne srebro podnosi si? coraz wy?ej i wy?ej. Po powrocie do hotelu zapach przypalonego köfte z s?siaduj?cej restauracji d?ugo nie pozwala? mi zasn??.

Antalya - Anamur Do Anamuru, najbardziej na po?udnie wysuni?tego fragmentu Riwiery Tureckiej, mo?na dosta? si? autobusem, kursuj?cym do Adany lub Mersin. Droga praktycznie ca?y czas wiedzie wzd?u? wybrze?a, miejscami wij?c si? serpentynami w gór? i w dó? górskiego stoku. Siedzenie po lewej stronie, zaraz przy oknie, to rozrywka tylko dla ludzi o mocnych nerwach. Momentami nie wida? by?o nawet urwiska poni?ej, tylko rozpo?cieraj?ce si? kilkaset metrów ni?ej bezkresne lazurowe morze.

Poprosili?my kierowc?, ?eby nas wysadzi? siedem kilometrów przed Anamurem, nieopodal ruin grecko-bizantyjskiego Anamurionu. Jest to jedno z niewielu antycznych miast, które zachowa?o si? w tak dobrym stanie, pomimo licznych wojen, grabie?y i trz?sie? ziemi. Ko?cio?y, pa?ace, domy mieszkalne pozbawione s? wprawdzie w wi?kszo?ci sklepie?, ale nadal z ?atwo?ci? mo?na by?o odgadn?? przeznaczenie tych budowli. W niektórych domach przetrwa?y nawet fragmenty mozaik pod?ogowych. Nad opuszczonym wiele setek lat temu miastem góruje wspaniale zachowany akwedukt.