Dzisiejszy dzie? znowu ma up?yn?? w podró?y. Chocia? mo?na ju? przejecha? najd?u?szym na ?wiecie tunelem drogowym (24,5 km, ??czy dwie wsie Aurland i Laerdal), wybieramy górsk? drog?, pe?n? serpentyn, której najwy?szy punkt le?y na wysoko?ci 1309 m. Przynajmniej jest si? ca?y czas na ?wie?ym powietrzu, a nie przez ca?e pó? godziny w zamkni?tej przestrzeni tunelu. Ruch na trasie niewielki, gdy? rzeczywi?cie du?a cz??? turystów wybiera przejazd tunelem. Pocz?tek drogi jest bardzo interesuj?cy: droga jest w?ska, liczne nawroty, pi?kne widoki na dolin? i fiord. Na prze??czy pusto, par? samochodów i ze dwa namioty.

Zje?d?amy do Laerdal i dalej jedziemy w kierunku Fodnes, gdzie ma by? nowa przeprawa promowa. Ze wsi na brzeg fiordu te? prowadzi kilkukilometrowy tunel. Na przystani jest akurat prom. Koszt pó?godzinnej przeprawy - 107 koron. Fiord jest pusty, mija nas tylko jeden prom. Po stronie pó?nocnej l?dujemy u wylotu tunelu na drodze nr 5 do Kaupanger, a dalej drog? nr 55 do Lom. Przez 50 km jedziemy wzd?u? pó?nocnej odnogi Sognefjordu, a? do Skjolden. Ca?y czas bardzo dobra pogoda, widoki na fiord i strome zbocza gór.

Za Skjolden znowu zaczynaj? si? serpentyny, droga wspina si? na wysoko?? 1400 m w okolicy Sognefjell. Przy drodze le?y jeszcze ?nieg, kilkaset metrów dalej zaczynaj? si? ju? lodowce. Na prze??czy spory parking i pomnik ofiar mrozu i kl?ski g?odu, która wydarzy?a si? w po?owie XIX wieku. Ludzie z Boverdal wyruszyli w sze?? koni na poszukiwanie ?ywno?ci. Tu na prze??czy zamarzli razem z ko?mi. Pomnik wygl?da jak piramida z kamieni z tablic? pami?tkow?, a wokó? sze?? pionowo ustawionych g?azów. W pobli?u te? inne pomniki i tablice oraz platforma widokowa z nazwami okolicznych szczytów.

Jeszcze zatrzymujemy si? w Elveseter, gdzie jest tzw. Sagasoyle. Jest to wysoki obelisk z rycerzem na koniu na samym wierzcho?ku. Przez g?o?niki lec? historie o Wikingach. Jest te? muzeum, hotel, restauracja i pami?tki. Na zakupy zatrzymujemy si? w Boverdal. Tu te? jest kemping, ale skr?camy w boczn? drog? do Spiterstulen (20 km). Jest to droga prywatna, rodzaj ?wirówki, ale do?? równa. Op?ata za przejazd - 50 koron. Jedzie si? do?? d?ugo, bo niezbyt szybko. Gdy ko?cz? si? zaro?la i rozpoczyna si? pustkowie, w oddali pojawia si? grupka domków. To w?a?nie Spiterstulen - du?e schronisko w sercu Jotunheimen.

Pole namiotowe po?o?one jest nad wartkim strumieniem. Wieje silny wiatr. Namiot uda?o si? postawi? na do?? p?askim terenie, troch? za os?on? krzaczków. Warunki sparta?skie. Cena 100 koron, w tym prysznic z gor?c? wod?.

W dniu planowanego wej?cia na Galdhopiggen (2469m) pada od rana. Czekamy a? pogoda si? poprawi. Nie doczekali?my si? i oko?o 13 wychodzimy ubrani w peleryny i gumowe buty. Droga od razu pnie si? stromo pod gór?. Szlak idzie przez ogromne g?azowisko, raz po raz przechodzimy przez pola ?niegowe. Ca?y czas si?pi, zaczyna si? mg?a. Niektórzy ju? zawracaj? z trasy, bo i tak niewiele wida?. Pojawiaj? si? pierwsze p?atki ?niegu. Nie dochodz?c do szczytu, te? zawracamy.

Na kempingu, za krzaczkami, warunki bardziej zno?ne. Siedzie? mo?na jednak tylko pod namiotem. Mamy na szcz??cie zapasowy tropik, który s?u?y jako kuchnia i jadalnia. Tu mo?na posiedzie? i poczyta?, ubranym w ciep?e rzeczy. Na kempingu wida? samochody z rejestracj? w?osk? i czesk?, ale ludzie pochowali si? w namiotach lub poszli do schroniska - ze 300 m pod wiatr. Cho? mieli?my zamiar posiedzie? tu d?u?ej, to jednak postanawiamy rano zwin?? si? i jecha? dalej. W pierwotnych planach by? przejazd drog? Trolli do Andalsness i parodniowy pobyt nad fiordem Molde. Mam jednak ju? do?? jazdy po kr?tych i stromych drogach nad fiordami. Postanawiamy dojecha? w okolice Parku Narodowego Rondane i tam poby? d?u?ej.