Oko?o 19 jeste?my na kolejnej granicy. Tu postój trwa znacznie d?u?ej - ponad dwie godziny, w czasie których zmieniane s? wózki w wagonach oraz przeprowadzana jest kontrola graniczna. Najpierw w wagonie pojawia si? ukrai?ska celniczka i rozdaje deklaracje celne, a potem kolejno zbiera je i kontroluje baga?. Mój plecak jako pierwszy jest nieomal?e wybebeszony, Agata musi tylko otworzy?, w kolejnym przedziale pierwszy jest Kosa - otwiera plecak i daje celniczce kilka d?ugopisów - wi?cej ju? nikogo nie sprawdza. Po niej w wagonie pojawia si? facet, który zaczyna odkr?ca? sufity, zagl?da? za lampy, przewraca? po?ciel, k?u? d?ug? szpil? w rozmaite otwory w ?cianach - oczywi?cie najwi?ksza demolk? urz?dza w naszych przedzia?ach. Konduktorka oddaje nam nasze paszporty, ale to jeszcze nie koniec. Siedz? sobie spokojnie w ubikacji, a tu nagle kto? bezczelnie otwiera drzwi - no tak, kolejna ekipa, tym razem rumu?ska. Najpierw Politia Frontiera sprawdza nasze paszporty, a potem pojawiaj? si? celnicy, którzy wypytuj? nas o dolary, narkotyki, bro? itp., oczywi?cie równocze?nie kolejny facet odstawia szopk? z odkr?caniem sufitów i lamp. Wreszcie wszyscy mundurowi sobie wysiadaj? i po pi?ciu minutach wysiadamy w Iasi. Po blisko godzinnych poszukiwaniach udaje si? nam znale?? hotel z kantorem, w którym mo?emy zmieni? walut?. Po naradzie decydujemy si? jecha? w góry Bucegi na 4-5 dni, a potem do Bukaresztu, aby tam zobaczy? ca?kowite za?mienie s?o?ca. Udaje si? nam kupi? bilety ulgowe na ekspres (rapid) Iasi-Craiova do Sinai (25800 L).

Jedziemy prawie do po?udnia. Ku naszemu ogromnemu zdziwieniu w Sinai poci?g nie zatrzymuje si?, postanawiamy wi?c dojecha? a? do Braszowa. Gdy przypadkiem poci?g zatrzymuje si? na stacji Predeal (pewnie mia? czerwone ?wiat?o), jako jedyni pasa?erowie szybko wysiadamy. Po zrobieniu zakupów (kupujemy map? Bucegów ze znakowanymi szlakami i podanymi czasami przej??) i zjedzeniu posi?ku, ruszamy w góry. Mamy pewne trudno?ci z trafieniem na szlak, ale gdy go ju? odnajdujemy, okazuje si?, ?e oznakowanie jest ca?kiem niez?e. Idziemy szlakiem "czerwone kó?ko" a? do cabana Diham (1320 m), i przy schronisku stawiamy namioty.

Oko?o po?udnia ruszamy w stron? najwy?szego szczytu Bucegów - Omu (2505 m). Najpierw idziemy "czerwonym kó?kiem", ?agodnym podej?ciem przez las, a potem "czerwonym paskiem" bardzo ostrym podej?ciem a? do samego Omu (po drodze zdobywamy Bucsoi - 2492 m). Nocujemy na szczycie w cabana Omu (35000 L za miejsce na wieloosobowej pryczy; do dyspozycji s? koce).

Wstajemy wyj?tkowo wcze?nie i zaraz po ?niadaniu ruszamy na szlak. Idziemy pi?knym, ?agodnym szlakiem ("czerwony pasek") przez Bucura (2503 m), Gavanele (2472 m), Doamnere (2402 m), prze??cz Batrana (2181 m), wzd?u? pasma Grohotisul i przez prze??cz Strunga (1909 m) do cabana Padina (1525 m). Widoki s? naprawd? rewelacyjne. Jedynym, do?? istotnym minusem jest brak wody - w schronisku na Omu wody nie ma, a nam nie chcia?o si? schodzi? pó? kilometra do ?róde?ka, bo liczyli?my, ?e b?dzie jakie? przy szlaku. W dolinie, nad potokiem Laptici rozk?adamy obóz.

Idziemy dalej "czerwonym paskiem" w kierunku Sinai. Krajobrazy przypominaj? widziane w filmach przyrodniczych mongolskie lub kazachskie stepy; rozleg?e ??ki, olbrzymie, puste przestrzenie, stada na pó? dzikich koni i krów... Dochodzimy do górnej stacji kolejki linowej i zje?d?amy ni? do Sinai. Nocujemy w parku, a o 2 w nocy, gdy mamy ju? bilety na poci?g do Bukaresztu, przenosimy si? do poczekalni. W rumu?skich poczekalniach dworcowych mog? przebywa? tylko osoby posiadaj?ce bilet (s? osobne poczekalnie dla klasy I i II), natomiast bilety mo?na kupowa? dopiero w dniu wyjazdu (mo?na wprawdzie robi? rezerwacje, ale to kosztuje). Niestety, tym razem nie udaje si? nam kupi? biletów ulgowych; osobowy (personal) do Bukaresztu kosztuje 24700 L.

Dzi? dzie? za?mienia s?o?ca. W Bukareszcie jeste?my oko?o 10; jak zwykle zostawiamy baga?e w przechowalni i idziemy zwiedza? miasto. Miasto nie robi na nas zbyt dobrego wra?enia - totalny, monumentalny socrealizm, olbrzymie, przyt?aczaj?ce budowle, ogólny nie?ad i chaos. Trzeba jednak przyzna?, ?e niektóre budynki s? architektonicznie ciekawe, cho? niekoniecznie ?adne. Imponuj?ce wra?enie robi gigantyczny gmach Pa?acu Parlamentu (dawniej Domu Ludowego), podobno pod wzgl?dem wielko?ci drugi po Pentagonie budynek na ?wiecie. Pod budow? tej monstrualnej konstrukcji wyburzono znaczn? cz??? Starego Miasta, w tym wiele zabytków architektury. Oko?o po?udnia wszyscy chyba mieszka?cy stolicy wylegaj? na ulic? uzbrojeni w specjalne okulary do obserwacji za?mienia. Obserwujemy, jak ksi??yc kawa?ek po kawa?ku po?era s?o?ce. Niepokoi nas to, ?e troch? zaczyna si? chmurzy?. Ju? prawie ca?a powierzchnia s?o?ca jest zaciemniona, a wokó? nas jest zwyczajnie jasno. Nagle w niesamowitym tempie zapada zmrok; w ci?gu dwóch minut robi si? ciemno, mo?e nie tak jak w nocy, ale wystarczaj?co, aby zacz??y si? zapala? latarnie uliczne i neony reklamowe. Na niebie w miejscu s?o?ca wida? jedynie ciemn? plam?, otoczon? po?wiat?. Wszyscy zamieraj? patrz?c w niebo, kierowcy zatrzymuj? samochody i wysiadaj? - trwa to mniej wi?cej dwie, trzy minuty, po czym w ci?gu kolejnych dwóch minut nastaje nowy dzie?. T?um wiwatuje, ludzie zaczynaj? si? poma?u rozchodzi?, ruch uliczny wraca do normy.